Sieci multipleksowe w pojazdach samochodowych
W pierwszych pojazdach instalacja elektryczna obsługiwała podstawowe elementy elektryczne takie jak: układ ładowania, rozrusznik, układ zapłonowy oraz oświetlenie oraz wycieraczki szyb. Do obsługi tych elementów wystarczyła zwykła instalacja dwuprzewodowa. Z czasem w samochodach zaczęło pojawiać się coraz więcej elementów elektrycznych i instalacja elektryczna zaczęła się rozrastać. Zaczęto stosować instalacje jednoprzewodowe z nieizolowaną masą. Wraz z rozwojem elektroniki w pojazdach zaczęły się pojawiać elementy elektroniczne w wyniku czego instalacje elektryczne znowu zaczęły się rozrastać. Współczesna motoryzacja opiera się na elektryce i elektronice. We współczesnych pojazdach zainstalowane są procesorowe sterowniki, elektroniczne czujnik oraz elementy wykonawcze. Aby zredukować ilość przewodów elektrycznych w pojazdach zaczęto stosować sieci multipleksowe. W sieciach multipleksowych wystarczą zaledwie trzy przewody: jeden przewód mocy i dwa przewody transmitujące dane tworzące, tzw. magistralę danych. Jeden moduł sterujący(sterownik) za pomocą trzech przewodów połączony jest z wieloma elementami peryferyjnymi(wykonawczymi). Podłączone do magistrali danych elementy wykonawcze muszą być wyposażone w moduł kodująco-dekodujący, a moduł sterujący (sterownik) aby nimi zarządzać musi zawierać ich unikatowe kody tzw. unikatowe adresy. W efekcie, gdy w magistrali danych pojawi adres danego elementu wykonawczego - zacznie on działać. Sieć multipleksowa pozwala także na diagnostykę.
